پناهگاه من

روزای پراسترس تموم نمیشن چرا

یکی از اون روزاییه بود که خدا فقط میدونه بهم چی گدشت ، کاش زودتر خوب بشن منم خیالم راحت بشه

بابا خیلی ادم قویه ، میدونم خیلی دلبسته دنیا هم نیست ، اسون میگیره ، سخت نمیگیره ، بابا خیلی صبوره ، از اتفاقایی که ناراحت کنندست ناراحت نمیشه زیاد ..

قرار بود ۱۷ : ۱۷ بنویسم ولی نشد دیگه

امروز داره بارون میاد اینجا ...

روز بعد کشیک بشدت خستم ، از خستگی گاهی وقتا خابم نمیبره ...

امروز اولین تجربه cpr رو داشتم ، تلاش برای برگردوندن ادم ...

از ۷ تا مریصی که دیشب تو بخش بودن ۳ تا مثبت شدن ، و خب دوتاشون مریضای من بودن :/

فکر کنم یسالی از اون شب میگذره ، اره میگذره ، اون شبی که عین احمقا دستم جلوش رو شد ، چ حرفایی که نگفتم بهش ، روم‌نمیشه تو چشماش نگاه کنم ، هنوزم تو ذهنم دارمش ، هنوزم وقتی ینفر میخاد جلو بیاد من پسش میزنم و تو دلم میگم پس اون چی .. میگم تو ذهنم اونه همش ...

یوقتایی مثل وقتایی ک ناراحتی دلت میخاد فقط ینفر کنارت باشه و بهت بگه همچی درست میشه ، حالت خوب میشه ، من کنارتم ...